Mikroservis Mimarisini Anlamak

22/07/2024 01:07:51
|
Software Architecture

Mikroservis mimarisi, uygulamaları daha küçük ve bağımsız servisler halinde böler. Bu, geliştirme sürecini hızlandırır, uygulamaların ölçeklenebilirliğini artırır ve bakımını kolaylaştırır. İşte bu mimarideki 10 ana bileşen ve detayları:

  1. İstemci (Client) Kullanıcıların web, mobil veya PC gibi çeşitli arayüzler aracılığıyla uygulama ile etkileşimde bulunduğu yerdir. İstemciler, kullanıcı taleplerini mikroservislere iletir ve geri dönen yanıtları kullanıcıya sunar.

  2. İçerik Dağıtım Ağı (CDN) CDN'ler, statik içerikleri (resimler, stil dosyaları, JavaScript dosyaları gibi) kullanıcıya daha yakın konumlarda önbelleğe alarak verimli bir şekilde sunar ve yükleme sürelerini azaltır. Bu, web performansını önemli ölçüde artırır ve sunucu yükünü hafifletir.

  3. Yük Dengeleyici (Load Balancer) Gelen ağ trafiğini birden fazla sunucuya dağıtarak, hiçbir sunucunun darboğaz haline gelmemesini sağlar ve uygulamanın kullanılabilirliğini ve güvenilirliğini artırır. Ayrıca, sunucular arasında yük dengelemesi yaparak yüksek erişilebilirlik sağlar.

  4. API Geçidi (API Gateway) API Geçidi, tüm istemciler için giriş noktası olarak hizmet eder, istek yönlendirme, kompozisyon ve protokol çevirisi gibi görevleri yerine getirir. Bu, arka planda birden fazla mikroservisi yönetmeye yardımcı olur. Güvenlik, izleme ve hız sınırlama gibi ek özellikler de sağlar.

  5. Mikroservisler (Microservices) Her mikroservis, belirli bir işlevi yerine getiren küçük, bağımsız bir hizmettir. Birbirleriyle API'ler aracılığıyla iletişim kurarlar. Mikroservisler, bağımsız olarak geliştirilebilir, dağıtılabilir ve ölçeklenebilir, bu da esneklik ve hızlı geliştirme sağlar.

  6. Mesaj Aracısı (Message Broker) Mesaj aracısı, mikroservisler arasında mesajlar göndererek iletişimi kolaylaştırır, böylece servisler gevşek bağlı kalır ve bağımsız çalışabilir. Mesaj kuyruğu, olay tabanlı iletişim ve asenkron işlem gibi işlevler sunar.

  7. Veritabanları (Databases) Her mikroservisin kendi veritabanı vardır, bu da gevşek bağlanmayı sağlar. Farklı mikroservisler için farklı veritabanları kullanılabilir. Bu, veri yönetimini ve veri erişimini mikroservislerin ihtiyaçlarına göre optimize eder.

  8. Kimlik Sağlayıcı (Identity Provider) Bu bileşen, kullanıcı kimlik doğrulama ve yetkilendirme işlemlerini yönetir, böylece hizmetlere güvenli erişim sağlanır. OAuth, OpenID Connect gibi standartları kullanarak güvenli ve merkezi bir kimlik doğrulama mekanizması sağlar.

  9. Servis Kayıt ve Keşif (Service Registry and Discovery) Bu sistem, tüm mikroservisleri ve örneklerini takip eder, servislerin birbirlerini dinamik olarak bulmasını ve iletişim kurmasını sağlar. Bu, servislerin adreslerini manuel olarak yönetme ihtiyacını ortadan kaldırır ve sistemin esnekliğini artırır.

  10. Servis Koordinasyonu (Örneğin, Zookeeper) Zookeeper gibi araçlar, dağıtık servisleri yönetir ve koordine eder, böylece birlikte sorunsuz çalışmalarını sağlar. Yapılandırma yönetimi, lider seçimi ve senkronizasyon gibi görevleri yerine getirir.

Bu mikroservis mimarisi bileşenleri, uygulamaların daha esnek, ölçeklenebilir ve yönetilebilir olmasını sağlar. Ayrıca, her bir bileşen, sistemin genel performansını ve güvenilirliğini artırmak için kritik bir rol oynar.

Reference: Grokking Microservices Design Patterns - https://lnkd.in/gDMtPQxi